284. „Harry Potter i Zakon Feniksa”

"Harry Potter i Zakon Feniksa" to część, której szczegółów pamiętałam najmniej, bo jakoś tak wyszło, że czytałam i oglądałam ją mniej razy niż poprzednie tomy, a jest też najgrubsza, więc ma dużo drobnych elementów, o których łatwo zapomnieć. Pamiętałam wszystkie najważniejsze wydarzenia, ale nie pamiętałam jak dokładnie do nich doszło, dlatego z ogromną przyjemnością odkrywałam to na nowo.

Nie jest to moja ulubiona część. Uważam, że ma w środku takie momenty, w których brakuje akcji. Pani profesor Dolores Umbridge też na każdym kroku próbowała uprzykrzyć mi czytanie. Nadrabia wszystko jednak zakończenie, które jest według mnie jednym z najlepszych z całej serii i w nim akcji nie brakuje. 

Serię o Harrym traktuję jak powrót do dzieciństwa i wychodzę z założenia, że każdy ją zna i nie potrzebuje pełnoprawnej recenzji, więc dzielę się tutaj z wami tylko luźnymi wnioskami po powrocie do niej po latach. Moje ulubione elementy Zakonu Feniksa to: pojawienie się Luny, Gwardia Dumbledore'a i wątek z przepowiednią.

A jakie są wasze ulubione elementy Zakonu Feniksa? Lubicie tę część?

Komentarze

  1. Wioleta Sadowska 15 kwietnia 2021 16:10

    Dawno temu czytałam tę książkę. Matko, jak to było dawno...

    OdpowiedzUsuń
  2. Radosna15 kwietnia 2021 23:30

    Mój egzemplarz tej części dużo przeszedł. Na pewno moim ulubionym elementem nie jest zakończenie.
    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
  3. Patrycja whothatgirl.pl16 kwietnia 2021 09:11

    A ja nie przepadam za HP. Filmy jeszcze obejrzę. Książki próbowałam czytać, ale to nie dla mnie. Styl Autorki też mi nie odpowiadał :x

    OdpowiedzUsuń
  4. Redhead16 kwietnia 2021 15:01

    Przyznaję, że nie pamiętam już emocji związanych z tą częścią. Muszę sobie odświeżyć całą serię, bo możliwe, że po latach zmieni się moje upodobanie i zupełnie inną część wybiorę jako moją ulubioną!

    OdpowiedzUsuń
  5. Asia Hadzik16 kwietnia 2021 20:19

    Uwiebiam całego HArry'ego<3
    Ale chyba moją ulubioną jest Książe półkrwi i Więzień Azkabanu

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

28. „Sztuka obsługi penisa”

Obraz
„Sztuka obsługi penisa” autorstwa Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego jest wywiadem, który rozpatruje seksualność mężczyzn pod każdym kątem.  Myślę, że już sama okładka przykuwa wzrok, a forma wywiadu sprawia, że jest to dość lekka pozycja, na dość trudny temat. Ludzie często wstydzą się swojej seksualności, a tutaj mamy dokładnie nakreślone, skąd biorą się takie problemy. Mnie osobiście przeraża to, że w 21 wieku seks jest nadal tematem tabu dla większości ludzi i bardzo cieszę się, że powstają książki, które mają na celu uświadomienie nas w tej dziedzinie.  Dzięki tej lekturze możemy się dowiedzieć jak wygląda praca z psychoterapeutą, na przykład przy zaburzeniach erekcji, a także jaka jest budowa członka. Tematów poruszanych w tym wywiadzie jest naprawdę mnóstwo, począwszy od masturbacji, a kończywszy na chorobach wenerycznych i zdradach, a wszystko jest napisane przystępnym dla czytelnika językiem. Możemy również się dowiedzieć z jakimi problemami na
Czytaj więcej...

107. „Związki - instrukcja obsługi”

Obraz
Piotr C. to dość kontrowersyjny autor, nie każdy lubi jego styl pisania, ze względu na to, że jest to język prosty, dosadny, taki jakim często ludzie się na co dzień posługują, bez cienia poetyckości. Do mnie jego twórczość często przemawia i daje trochę do myślenia, dlatego ucieszyłam się, gdy na jego profilu przeczytałam, że wydał ebooka - krótkiego, bo tylko 88 stron, ale za to darmowego! Jest on do pobrania na stronie: https://pokolenieikea.com/2019/03/02/moja-nowa-ksiazka-zwiazki-instrukcja-obslugi/ w dwóch formatach - pdf i epub, a jego tytuł to „Związki - instrukcja obsługi”.  Jak autor sam pisze, jest to jego subiektywna opinia na temat tego, jak sobie poradzić we współczesnych relacjach. Będąc kobietą uważam, że dobrze jest spojrzeć na związki z perspektywy faceta. Autor w tej książce zawarł lekcje zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, w których porusza dużo ważnych tematów, z którymi spotykamy się na co dzień, jak na przykład: samoakceptacja, trudności w utrzymaniu zw
Czytaj więcej...

46. „Złodziejka opowieści”

Obraz
„Złodziejka opowieści” to powieść autorstwa Joanny Marii Chmielewskiej, z którą po raz pierwszy miałam do czynienia przy okazji lektury tej książki, więc z ciekawością zapoznawałam się ze stylem pisania tej autorki.  Książka ta jest przedstawiona z perspektywy dwóch osób. Marty - spokojnej tłumaczki i Tamar - bestsellerowej pisarki. Łączy je dziwna więź. Marta podporządkowuje się zasadom, które ustaliła Tamar, co w całości komplikuje jej życie. Dlaczego ustanowiły te zasady? Jaka tajemnica kryje się na kartach tej powieści? Kim jest Tamar? Na wszystkie te pytania odpowiecie, oczywiście, kiedy sami sięgniecie po tę pozycję.  To co w książce mnie urzekło, to opis, jak Tamar zbiera materiały do swoich powieści. Jak inspiruje się całym światem, słucha ludzi i ich historii, a często są to opowieści smutne i przejmujące.  Do plusów jeszcze należą styl autorki i lekkość języka użytego w tej książce. Czyta się przyjemnie, a przejścia pomiędzy jedną bohaterką a drugą są płynne,
Czytaj więcej...