333. „Trup na plaży”

Magda Garstka przyjeżdża na wakacje do swojej rodzinnej Ustki i zaczyna pracę jako kelnerka i w pensjonacie swojej babci. Pewnego dnia odkrywa na plaży trupa mężczyzny. Identyfikuje go jako mężczyznę, który zapłacił za kilka nocy w pensjonacie jej babci i zniknął. Po tym wydarzeniu Magda zaczyna swoje prywatne, amatorskie śledztwo. Ta część kryminalna bardzo ściśle się łączy z wątkiem obyczajowym dotyczącym rodziny Magdy i odkrywaniem jej tajemnic z przeszłości. 

Jak na lekką komedię kryminalną pojawiło się tutaj kilka mocniejszych tematów, co mnie zaskoczyło, ale bardzo mi się podobało. Podobał mi się też nadmorski klimat Ustki i bardzo szczegółowe opisy wszystkiego co się działo. Mimo tego, jakoś do końca nie poczułam więzi z tą książką. Była napisana z humorem, ale w sumie nie do końca mnie bawiła. Może dlatego, że główna bohaterka strasznie mnie irytowała. Ta książka nadaje się idealnie do puszczenia jej w tle, kiedy robi się coś zupełnie innego. Reszty tomów serii o Ustce nie mam w planach czytać, tym bardziej, że nie trzymają się one jednego gatunku i drugi tom jest już bardziej obyczajówką z tego co słyszałam. Wolę Jadowską zdecydowanie bardziej w fantastyce. „Cud Miód Malina” to cudo, jeśli jeszcze nie czytaliście. Tam uwielbiam i humor, i bohaterów, czego w „Trupie na plaży” nie umiałam znieść.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

28. „Sztuka obsługi penisa”

Obraz
„Sztuka obsługi penisa” autorstwa Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego jest wywiadem, który rozpatruje seksualność mężczyzn pod każdym kątem.  Myślę, że już sama okładka przykuwa wzrok, a forma wywiadu sprawia, że jest to dość lekka pozycja, na dość trudny temat. Ludzie często wstydzą się swojej seksualności, a tutaj mamy dokładnie nakreślone, skąd biorą się takie problemy. Mnie osobiście przeraża to, że w 21 wieku seks jest nadal tematem tabu dla większości ludzi i bardzo cieszę się, że powstają książki, które mają na celu uświadomienie nas w tej dziedzinie.  Dzięki tej lekturze możemy się dowiedzieć jak wygląda praca z psychoterapeutą, na przykład przy zaburzeniach erekcji, a także jaka jest budowa członka. Tematów poruszanych w tym wywiadzie jest naprawdę mnóstwo, począwszy od masturbacji, a kończywszy na chorobach wenerycznych i zdradach, a wszystko jest napisane przystępnym dla czytelnika językiem. Możemy również się dowiedzieć z jakimi problemami na
Czytaj więcej...

107. „Związki - instrukcja obsługi”

Obraz
Piotr C. to dość kontrowersyjny autor, nie każdy lubi jego styl pisania, ze względu na to, że jest to język prosty, dosadny, taki jakim często ludzie się na co dzień posługują, bez cienia poetyckości. Do mnie jego twórczość często przemawia i daje trochę do myślenia, dlatego ucieszyłam się, gdy na jego profilu przeczytałam, że wydał ebooka - krótkiego, bo tylko 88 stron, ale za to darmowego! Jest on do pobrania na stronie: https://pokolenieikea.com/2019/03/02/moja-nowa-ksiazka-zwiazki-instrukcja-obslugi/ w dwóch formatach - pdf i epub, a jego tytuł to „Związki - instrukcja obsługi”.  Jak autor sam pisze, jest to jego subiektywna opinia na temat tego, jak sobie poradzić we współczesnych relacjach. Będąc kobietą uważam, że dobrze jest spojrzeć na związki z perspektywy faceta. Autor w tej książce zawarł lekcje zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, w których porusza dużo ważnych tematów, z którymi spotykamy się na co dzień, jak na przykład: samoakceptacja, trudności w utrzymaniu zw
Czytaj więcej...

46. „Złodziejka opowieści”

Obraz
„Złodziejka opowieści” to powieść autorstwa Joanny Marii Chmielewskiej, z którą po raz pierwszy miałam do czynienia przy okazji lektury tej książki, więc z ciekawością zapoznawałam się ze stylem pisania tej autorki.  Książka ta jest przedstawiona z perspektywy dwóch osób. Marty - spokojnej tłumaczki i Tamar - bestsellerowej pisarki. Łączy je dziwna więź. Marta podporządkowuje się zasadom, które ustaliła Tamar, co w całości komplikuje jej życie. Dlaczego ustanowiły te zasady? Jaka tajemnica kryje się na kartach tej powieści? Kim jest Tamar? Na wszystkie te pytania odpowiecie, oczywiście, kiedy sami sięgniecie po tę pozycję.  To co w książce mnie urzekło, to opis, jak Tamar zbiera materiały do swoich powieści. Jak inspiruje się całym światem, słucha ludzi i ich historii, a często są to opowieści smutne i przejmujące.  Do plusów jeszcze należą styl autorki i lekkość języka użytego w tej książce. Czyta się przyjemnie, a przejścia pomiędzy jedną bohaterką a drugą są płynne,
Czytaj więcej...