227. „Blaze”

58 przeczytaną przeze mnie książką autorstwa Stephena Kinga jest Blaze! Jest to pozycja, która nie wyszła pod jego nazwiskiem i mało brakowało, a utknęłaby na zawsze na dnie szuflady. King nie uważa, żeby to była jego najlepsza książka, ale ja myślę, że najgorsza również nie jest.

Blaze to mężczyzna, który bardzo dużo w życiu przeszedł. Wskutek pewnego wypadku, który miał w dzieciństwie, jest opóźniony w rozwoju. Na co dzień żyje z drobnych przestępstw, którymi steruje jego przyjaciel George. Zaplanowali oni porwanie 6-miesięcznego dziedzica fortuny. George w międzyczasie umiera, a Blaze postanawia dokończyć ten plan.

Jest tu naprawdę świetnie wykreowana postać Blaze'a. King przedstawia nam tutaj głęboki portret psychologiczny. Mamy wiele odniesień do przeszłości głównego bohatera, przez co doskonale rozumiemy, dlaczego jest teraz taki, jaki jest. I szczerze mu współczujemy, że tak jego życie się potoczyło. Nie ma zbyt dużo akcji, ale jakoś specjalnie mi to nie przeszkadzało, bo w tej pozycji skupiłam się głównie na postaci Blaze'a, a cała bieżąca akcja była tylko tłem dla jego historii.

Poruszyła mnie ta książka, a myślałam, że wszystkie najlepsze pozycja Stephena Kinga mam już za sobą. Nie jest zbyt gruba, w porównaniu z tym, że autor ma w swoim dorobku naprawdę długie, rozwlekłe lektury, więc myślę, że warto po nią sięgnąć, bo czyta się szybko, a potrafi utknąć w pamięci.