80. „Obsesja”

Jeśli śledzicie mojego bloga, na pewno zauważyliście, że bardzo lubię twórczość Katarzyny Bereniki Miszczuk. Nie tak dawno szczerze zachwycałam się całą jej serią „Kwiat paproci”. W październiku była premiera drugiej części serii „W lekarskim fartuchu” tej autorki, więc postanowiłam przeczytać pierwszą część pod tytułem „Obsesja”. 

Akcja książki dzieje się w szpitalu. Główną bohaterką jest Joanna Skoczek - lekarz na oddziale psychiatrycznym. Po rozwodzie przenosi się ona do Warszawy, w której ma zamiar rozpocząć swoje życie na nowo. W tle, możemy się dowiedzieć, że morderca, który pół roku wcześniej zabił trzy osoby, wrócił i zabija kobiety wyglądem przypominające Joannę.. Dodatkowo, zaczyna ona dostawać niepokojące liściki od anonimowego wielbiciela.. 

Joanna jest osobą, którą da się lubić. Jest trochę niezdarna w swoich relacjach z facetami, przez co obawia się, że zostanie starą panną z kotem. Bardzo przypomina mi Gosię z „Kwiatu Paproci”. Lekka hipochondria, problemy z facetami, podobne poczucie humoru - mam wrażenie, że akurat w tej książce autorka delikatnie się nią posłużyła, chociaż to zupełnie mi nie przeszkadzało, a wręcz przeciwnie, Gosię przecież bardzo lubiłam. 

Jak już mówiłam, Joasia ma problemy z facetami, więc generalnie dookoła niej jest ich sporo i każdego autorka dość mocno podsuwa nam jako potencjalnego mordercę, a im bardziej ich podsuwała, tym ja bardziej ich odrzucałam, chociaż kto jest mordercą zgadłam dopiero przed samym końcem książki, więc to zdecydowanie na plus.

Książka bardzo mnie wciągnęła, na tyle, że czytałam ją jednorazowo do nocy. Nie jest to trzymający w napięciu kryminał, jest to raczej lekka książka na wieczór. Pani Miszczuk zaserwowała nam totalne wymieszanie gatunków, które do końca mi nie odpowiadało. Mamy tutaj elementy obyczajówki, komedii i thrillera połączonego z kryminałem. Najbardziej kulała tutaj ta część komediowa, ponieważ momentami dialogi, które miały być zabawne, były dla mnie takie trochę żałosne. Oprócz tego, całość jest całkiem przyjemna, chociaż spodziewałam się po pani Miszczuk jednak trochę więcej. Z ciekawości jednak na pewno sięgnę po następną część.