142. „Groźna grota”

Wielkimi krokami zbliżam się do końca Serii Niefortunnych Zdarzeń. Dzisiaj przychodzę tutaj z 11 tomem o tytule „Groźna grota”.

Wioletka, Klaus i Słoneczko Baudelaire w tej części mają okazję pływać w łodzi podwodnej, gdzie poznają nowe osoby należące do WZS, a także biorą udział w misji, w której muszą odnaleźć pewien bardzo ważny przedmiot. Oczywiście, Hrabia Olaf nadal próbuje im w tym wszystkim przeszkodzić, czyhając przy okazji na ich majątek.

Nie jest to moja ulubiona część, chociaż ma kilka ciekawych motywów. Dzieci coraz sprawniej posługują się różnymi szyframi utworzonymi przez tajną organizację WZS, ale większość tajemnic nadal pozostaje nieodkryta. Finałowa scena zapowiada nam jednak, że przedostatnia część da nam już trochę odpowiedzi, jednak pewnie ostatni tom dopiero rozjaśni nam tak dokładnie o co dokładnie w całej tej serii chodziło. 

W tej części moim ulubionym motywem okazał się wirus przenoszony przez pewnego grzyba, którym zatruł się ktoś na tyle bliski, że natychmiast trzeba było znaleźć antidotum. Uwielbiam tutaj również Słoneczko, które już nie jest tylko niemowlakiem, a dorasta i coraz więcej rzeczy potrafi zrobić i pomaga rodzeństwu jak tylko umie.

Cała seria ma mnóstwo zalet, więc polecam również zerknąć na recenzję poprzednich części, a ja nadal gorąco polecam poznanie rodzeństwa Baudelaire bliżej, bo naprawdę warto.