143. „Przedostatnia pułapka”

Nie potrafię uwierzyć, że to już przedostatnia część Serii Niefortunnych Zdarzeń! "Przedostatnia pułapka" to 12 część przygód rodzeństwa Baudelaire. Jeszcze tylko jeden tom dzieli mnie od końca cyklu. Już czuję, że będzie mi bardzo przykro. Prawie tak przykro, jak przykra jest historia sierot w niej zawarta.  

W serialu ta część była zdecydowanie jedną z moich ulubionych, więc bardzo ciekawa byłam jak przedstawiona została ona w swoim pierwowzorze. 

Akcja 12 tomu ma miejsce w ostatniej bezpiecznej kryjówce, czyli w Hotelu Ostateczność. Dzieci przebrane za boyów hotelowych mają za zadanie dowiedzieć się kim jest osoba o tajemniczych inicjałach J.S., która zaprosiła wszystkich wolontariuszy do hotelu, a także rozszyfrować kto z gości jest złym wolontariuszem, a kto dobrym. 

Ta część wspięła się już na wyżyny abstrakcji, co było świetnym posunięciem ze strony autora. Do Hotelu Ostateczność zjechały się wszystkie możliwe osoby z poprzednich części, co wprowadziło mnóstwo chaosu, ale też pokazało, że dobro i zło to pojęcie względne. 

Dzieci poświęcają wiele czasu na rozważania na temat tego, czy wszystkie ich zachowania na przestrzeni czasu, który minął od śmierci ich rodziców, były dobre. Poznają oni rozwiązania wielu zagadek, jednak mnóstwo spraw pogmatwało się jeszcze bardziej. Ostatni tom musi przynieść już wszystkie odpowiedzi, a ja nie mogę się tego doczekać. 

Polecam nadal mocno!