359. „Dziewczyna z Dzielnicy Cudów”

"Dziewczyna z Dzielnicy Cudów" Anety Jadowskiej to pierwszy tom cyklu o Nikicie. Będę porównywać go z heksalogią o Dorze Wilk tej autorki, bo czytałam ją niedawno, a są w jakiś sposób połączone, chociaż w dużo mniejszym stopniu niż myślałam, że będą. W pierwszym tomie faktycznie Dora jest wspomniana i jej spotkanie z Nikitą trzy lata wcześniej, czyli w trzecim tomie serii o Dorze. Dla Nikity okazuje się to być spotkanie dość przełomowe, dlatego o nim wspomina i fajnie jest wiedzieć kim jest Dora, ale bez jej znajomości spokojnie Nikitę można czytać. Myślałam, że światy dużo mocniej będą się pokrywać, jednak okazuje się, że Thorn jest zupełnie innym alternatywnym miastem niż Wars i Sawa, z którymi mamy do czynienia poznając historię Nikity i mają zupełnie inne problemy. Pojawiają się tam nawet zupełnie inne rodzaje magicznych stworzeń!

Nikita wydaje się być też dużo ciekawszą bohaterką niż Dora, chociaż trzeba przyznać, że pani Jadowska świetnie kreuje swoje bohaterki! Nikitę wyróżnia tajemniczość, agresja, upór i nieufność, która jest spowodowana głównie dramatycznymi wydarzeniami z jej przeszłości związanymi z jej ojcem. Nie ma w życiu łatwo, nie ma stałego miejsca, niewiele bliskich osób i nawet jej imię okazuje się zmienne zależnie od okoliczności. Jest też płatnym zabójcą. Zostaje jej przydzielony partner, z którym poszukuje pewną porwaną dziewczynę, która jest jej bliska. Przy okazji tego odkrywa pewne fakty, które zostały przed nią kiedyś zatajone.

Była to bardzo intrygująca pozycja! Bardzo podobała mi się kreacja Nikity i jej przemiana w trakcie. Sam tom miał trochę przydługich momentów, gdzie było mniej akcji, ale były one spowodowane tym, że musieliśmy się dokładnie dowiedzieć, jak działa ten magiczny świat, w którym się znaleźliśmy. Otworzyło się tutaj bardzo dużo wątków, które na pewno będą kontynuowane w kolejnych tomach, a ja nie mogę się doczekać aż dowiem się o nich więcej. Jak już raz wsiąknęło się w Jadowską, to ciężko się uwolnić i chce się poznać wszystko.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

28. „Sztuka obsługi penisa”

Obraz
„Sztuka obsługi penisa” autorstwa Andrzeja Gryżewskiego i Przemysława Pilarskiego jest wywiadem, który rozpatruje seksualność mężczyzn pod każdym kątem.  Myślę, że już sama okładka przykuwa wzrok, a forma wywiadu sprawia, że jest to dość lekka pozycja, na dość trudny temat. Ludzie często wstydzą się swojej seksualności, a tutaj mamy dokładnie nakreślone, skąd biorą się takie problemy. Mnie osobiście przeraża to, że w 21 wieku seks jest nadal tematem tabu dla większości ludzi i bardzo cieszę się, że powstają książki, które mają na celu uświadomienie nas w tej dziedzinie.  Dzięki tej lekturze możemy się dowiedzieć jak wygląda praca z psychoterapeutą, na przykład przy zaburzeniach erekcji, a także jaka jest budowa członka. Tematów poruszanych w tym wywiadzie jest naprawdę mnóstwo, począwszy od masturbacji, a kończywszy na chorobach wenerycznych i zdradach, a wszystko jest napisane przystępnym dla czytelnika językiem. Możemy również się dowiedzieć z jakimi problemami na
Czytaj więcej...

107. „Związki - instrukcja obsługi”

Obraz
Piotr C. to dość kontrowersyjny autor, nie każdy lubi jego styl pisania, ze względu na to, że jest to język prosty, dosadny, taki jakim często ludzie się na co dzień posługują, bez cienia poetyckości. Do mnie jego twórczość często przemawia i daje trochę do myślenia, dlatego ucieszyłam się, gdy na jego profilu przeczytałam, że wydał ebooka - krótkiego, bo tylko 88 stron, ale za to darmowego! Jest on do pobrania na stronie: https://pokolenieikea.com/2019/03/02/moja-nowa-ksiazka-zwiazki-instrukcja-obslugi/ w dwóch formatach - pdf i epub, a jego tytuł to „Związki - instrukcja obsługi”.  Jak autor sam pisze, jest to jego subiektywna opinia na temat tego, jak sobie poradzić we współczesnych relacjach. Będąc kobietą uważam, że dobrze jest spojrzeć na związki z perspektywy faceta. Autor w tej książce zawarł lekcje zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, w których porusza dużo ważnych tematów, z którymi spotykamy się na co dzień, jak na przykład: samoakceptacja, trudności w utrzymaniu zw
Czytaj więcej...

46. „Złodziejka opowieści”

Obraz
„Złodziejka opowieści” to powieść autorstwa Joanny Marii Chmielewskiej, z którą po raz pierwszy miałam do czynienia przy okazji lektury tej książki, więc z ciekawością zapoznawałam się ze stylem pisania tej autorki.  Książka ta jest przedstawiona z perspektywy dwóch osób. Marty - spokojnej tłumaczki i Tamar - bestsellerowej pisarki. Łączy je dziwna więź. Marta podporządkowuje się zasadom, które ustaliła Tamar, co w całości komplikuje jej życie. Dlaczego ustanowiły te zasady? Jaka tajemnica kryje się na kartach tej powieści? Kim jest Tamar? Na wszystkie te pytania odpowiecie, oczywiście, kiedy sami sięgniecie po tę pozycję.  To co w książce mnie urzekło, to opis, jak Tamar zbiera materiały do swoich powieści. Jak inspiruje się całym światem, słucha ludzi i ich historii, a często są to opowieści smutne i przejmujące.  Do plusów jeszcze należą styl autorki i lekkość języka użytego w tej książce. Czyta się przyjemnie, a przejścia pomiędzy jedną bohaterką a drugą są płynne,
Czytaj więcej...