55. „Szeptucha”

Katarzyna Berenika Miszczuk to autorka, której książek przeczytałam w życiu całkiem sporo. Moja przygoda z jej twórczością rozpoczęła się w moich nastoletnich latach od jej debiutanckiej powieści "Wilk", później kontynuacji tej książki o tytule "Wilczyca", które wspominam do tej pory bardzo miło. Kolejnym moim spotkaniem z autorką była seria "Ja, diablica", "Ja, anielica" i "Ja, potępiona", która jest do dzisiaj jednym z moich ulubionych książkowych cyklów pod względem oryginalnej fabuły i humoru. Ostatnią książką pani Miszczuk, którą przeczytałam była "Druga szansa", która również dostarczyła mi dużo dobrych wrażeń, także jak widzicie, autorkę znam i lubię, jednak przypadkowo nie przeczytałam do tej pory serii, dzięki której naprawdę w ciągu ostatnich kilku lat zrobiła się popularna!

Mowa o serii "Kwiat paproci". Oczywiście, że słyszałam o niej wcześniej. Wiedziałam, że "Szeptucha" została nagrodzona tytułem Książki Roku 2016 portalu lubimyczytać.pl w kategorii fantastyka. Codziennie widziałam recenzje tej książki na przeróżnych blogach, tylko jakoś tak mam, że im bardziej coś jest popularne, tym  jakoś bardziej zniechęcam się do czytania tego. Trafiłam jednak ostatnio w bibliotece na całą serię "Kwiatu paproci", nie mogłam się powstrzymać i zabrałam ją całą do domu.

"Szeptucha" to historia, która dzieje się w XXI wieku, jednak nie takim jaki znamy dzisiaj, tylko w takim, w którym Polska nadal jest królestwem rządzonym przez Piastów, a Mieszko nigdy nie przyjął chrztu. Główną bohaterką jest Gosława, czyli w skrócie Gosia, która pragnie zostać lekarką w Warszawie, jednak musi udać się na roczny staż do Szeptuchy na wieś pod Kielce. Gosia nie wierzy w bogów, leczenie ziołami, przesądy, legendy i zabobony, jednak spędzenie czasu z Szeptuchą Jagą i przystojnym wróżem Mieszkiem zmieni trochę jej postrzeganie świata...

Przeczytałam pierwszy tom w ciągu jednego wieczoru, który zahaczył trochę noc, bo nie potrafiłam się od niego oderwać. Jest to typ książki, który koniecznie trzeba przeczytać na jeden raz! Z jednej strony tak dobrze mi się czytało, że nie chciałam, żeby książka się kończyła, z drugiej jednak miałam w głowie, że czekają mnie kolejne części, co sprawiło, że się nie hamowałam i pochłonęłam ją całą, nawet nie wiem kiedy. 

Dawno nie pisałam recenzji książki, która miałaby aż tak dużo zalet. Najważniejszą jest oryginalny pomysł na świat, w którym cała akcja się dzieje. Szeptuchy leczące ludzi, wróże, hucznie obchodzone święta, niespotykane imiona jak: Gosława, Mieszko, Sława, Myślibora i wplecione w fabułę legendy słowiańskie, nadają tej powieści niesamowitego klimatu. 

Pozycja ta posiada również to, za co chwaliłam inne powieści autorki, czyli ogromną ilość dobrego humoru. Główna bohaterka jest samotną hipochondryczką, koszmarnie bojącą się chorób i kleszczy, wsadzoną do środka lasu, także komizm sytuacyjny był tutaj przede wszystkim bardzo wyraźny. Naprawdę, Gosławy nie da się nie lubić, a jej relacja z tajemniczym, przystojnym Mieszkiem dostarcza nam również ogromną dawkę śmiesznych momentów. Kolejną postacią, którą bardzo polubiłam była sama Szeptucha - Baba Jaga. Była osobą, która ogromnie się zatroszczyła o naszą bohaterkę, ale także potrafiła jej sarkastycznie dogryźć w niektórych sytuacjach, przez co czułam bardzo fajną wieź między tymi bohaterkami. 

Książka ta ma bardzo ładną okładkę, czcionkę taką w sam raz do przyjemnego czytania i krótkie rozdziały, które sprawiają, że akcja pędzi, a my nie mamy czasu na nudę. W seriach często przeszkadza mi to, że finał książki jest w jakimś dziwnym momencie, a tutaj naprawdę wszystko jest dokładnie tak jak powinno. Zakończenie bardzo mi się spodobało i jak tylko dodam tę recenzję, to biorę się za drugi tom, także myślę, że w najbliższym czasie możecie się tutaj spodziewać moich wrażeń na temat kolejnych części. Mam nadzieję, że będą tak dobre, jak pierwszej. Jak na razie z całego serca mogę polecić Wam zajrzenie do pierwszego tomu, chociaż dla tego cudownie wykreowanego świata, ogromnej dawki humoru, fantastycznych postaci i fajnych relacji między głównymi bohaterami.