53. „Obudź mnie zanim umrę”

"Obudź mnie zanim umrę" to literacki debiut Aleksandry Jonasz. Czytam ostatnio wiele debiutów polskich autorów, więc nie mogłam przejść obok tej pozycji obojętnie, tym bardziej, że jest ona thrillerem psychologicznym, które zawsze dostarczają mi ogromnej dawki emocji.

Pani detektyw - Rosalie Evans - prowadzi dochodzenie w sprawie okrutnych morderstw, mających miejsce na ulicach Chicago. Morderca swoje ofiary starannie pielęgnuje, spuszcza z nich krew, a później podrzuca ciała w zupełnie inne miejsca, niż to, gdzie została popełniona zbrodnia. Co najdziwniejsze, na ofiarach nie widać śladów walki, jakby same się poddały.. Zbyt dużo nieścisłości sprawia, że sprawa ta pochłania panią detektyw bez reszty, a w swojej skłonności do picia alkoholu i brania antydepresantów, okazuje się, że ma ona tajemnicze, krwawe wizje, które w dziwny sposób zaczynają pokrywać się z przerażającą rzeczywistością.

Najbardziej podobało mi się w tej książce to, że nie ma w niej miejsca na nudę. Akcja pędzi, co chwilę dochodzą dodatkowe fakty do tej historii, które nadają tempa. Nie ma zbędnych opisów, za to jest sporo dialogów, które mimo tego, że jest w nich dość sporo wulgaryzmów, są konkretne i rzeczowe, a także trzymają nas w ciągłym napięciu. 

Muszę przyznać, że nie jest to książka dla wrażliwych czytelników - nie ma tam eufemistycznych określeń na trupy i morderstwa, za to są wstrząsające opisy bestialskich zbrodni.

W moim odczuciu, największym minusem tej pozycji jest jej długość. 160 stron, z krótkimi rozdziałami, w których akcja biegnie, sprawia, że jest to thriller do przeczytania w godzinę. Główna bohaterka jest bardzo ciekawą postacią i gdyby było więcej stron poświęconych jej psychice, na pewno jeszcze bardziej zrozumiałabym jej postępowanie. Książka ta jest pierwszym tomem, a myślę, że dużo lepszą opcją byłoby zrobienie jednej grubej książki, ponieważ pierwszy tom trzyma w napięciu do samego końca, a za wiele się nie wyjaśnia. Wolałabym, żeby to była jedna całość, ewentualnie, żeby pierwszy tom był grubszy i zostawił na końcu trochę mniej niewiadomych. Nie zmienia to faktu, że jest to naprawdę dobry debiut i będę czekała ze zniecierpliwieniem na kolejną część. Historia jest warta uwagi, więc myślę, że fajną opcją dla Was może być poczekanie aż wyjdą wszystkie części i pochłonięcie tej historii na raz, wtedy nie będziecie odczuwać niedosytu, który ja w tym momencie odczuwam. 

Za możliwość przeczytania tej książki bardzo dziękuję wydawnictwu Novae Res. Książkę można zakupić tutaj.