52. „Niedyskretnik”

Mogę z marszu przedstawić tę książkę jako jedną z najlepszych, które w tym miesiącu czytałam. Miałam niezwykłe szczęście, bo kilka dni wcześniej widziałam ją gdzieś w internecie i byłam bardzo zaciekawiona jej tematyką, a po tych kilku dniach w nowościach w bibliotece udało mi się ją wypatrzeć. Książka ta jest autorstwa Therese Oneill, a jej tytuł to „Niedyskretnik”, co już wskazuje nam, że treści poruszone w niej nie są typowe, ponieważ opiewają na takie tematy, o których na co dzień się mówi. 

Pozycja ta ma na celu przybliżenie nam jak wyglądała sytuacja kobiety w XIX wieku, a szczególnie na jego początku, kiedy kobietom to było niezwykle trudno. Autorka, posługując się różnymi tekstami źródłowymi z tamtego okresu, przedstawia nam serię szokujących ciekawostek na tematy, z którymi w XXI wieku nie mamy najmniejszego problemu, jak na przykład korzystanie z toalety. 

Kobiety nosiły gorsety miażdżące im kości, majtki z dziurą, żeby nie musiały ściągać ogromnej ilości warstw ubrań, tylko mogły bezpośrednio siadać na wiadro. Nie było kanalizacji, gnój na ulicach sięgał kolan. Woda była brudna, zdecydowanie nie nadawała się do picia, przez co wszyscy zapadali na najrozmaitsze choroby. Zamiast papieru toaletowego używano gazet, a do tamowania miesiączki używano praktycznie czegokolwiek. Mogłabym wypisywać tych ciekawostek jeszcze mnóstwo, ponieważ książka ta sprawiła, że utknęła mi ich w głowie ogromna ilość, jednak pozostawię Wam opcję, abyście sami zapoznali się z nimi w trakcie czytania książki, bo warto. 

Status społeczny kobiety, informacje na temat relacji damsko-męskich, diet, kosmetyków, zmarszczek, to jeszcze jedne z wielu, o których się z tej książki dowiemy. 

Autorka zwraca się z humorem, bezpośrednio do swojej czytelniczki, co bardzo mi się spodobało, ponieważ mogłam poczuć pewnego rodzaju więź z nią. Nie ma co ukrywać, książka jest głównie skierowana do kobiet i myślę, że jest to na tyle wartościowa pozycja, że każda z nas powinna do niej sięgnąć sama i docenić to w jakich czasach żyje. Możemy się myć częściej niż raz w miesiącu, prać nasze ubrania, korzystać z normalnej toalety i nie używać trujących środków zamiast kosmetyków. Ja odkąd przeczytałam tę książkę doceniam to wszystko podwójnie. ;)